Nie potrafisz znaleźć informacji na interesujący cię temat - spróbuj ich poszukać w indeksie haseł. Indeks co prawda nie jest na razie całkiem kompletny ale będzie systematycznie uzupełniany.
Wysokość: W naszych warunkach dorasta do 10 m, rośnie powoli, do 10 cm rocznie. Ozdoba rośliny: Gałązki pokryte dużymi, płaskimi, błyszczącymi łuskami koloru cienmozielonego. Od spodu łuski mają kredowo białe plamki. Szyszki żywotnikowca japońskiego są kuliste, niewielkie - do 2 cm. Kora jest czerwonobrązowa, łuszcząca się.
Kształt korony szerokostożkowy. Bardzo ładne drzewo podobne do tuji. Uprawa: Żywotnikowiec japoński to roślina wymagająca i dość trudna do uprawy w naszych warunkach klimatycznych. Przede wszystkim jest wrażliwy na silne mrozy i susze. Wymaga odpowiedniej gleby i stanowiska - ciepłego i osłoniętego od wiatru. Na zimę musi być zabezpieczony. W surowsze zimy może przemarzać i zrzucać część zbrunatniałych gałązek.
Żywotnikowiec japoński może być rozmnażany przez sadzonki pędowe, które pobieramy wiosną lub jesienią. Dobrze znosi cięcie. Jest odporny na choroby i szkodniki. Gleba: Żyzna i wilgotna o odczynie lekko kwaśnym. Stanowisko: Słoneczne, ciepłe i zaciszne. Znosi niewielkie zacienienie. Zastosowanie: Żywotnikowce japońskie ze względu na powolny wzrost nadają doskonale do małych i zacisznych ogrodów. Nadają się też do ogródków skalnych lub kompozycji w pojemnikach. Doskonały do ogrodów w stylu japońskim. Często sadzone w kolekcjach dendrologicznych. Najlepiej udają się w cieplejszych regionach naszego kraju. Ciekawostki: Inna nazwa tego ciekawego drzewka to rogi łosia.
Roślina pochodzi z Japonii, gdzie często sadzona jest w pobliżu świątyń.
Gałązki szczelnie pokryte łuskowatymi igłami, które po roztarciu wydzielają charakerystyczny, żywiczny zapach. Kolor igieł w różnych odcienach zielonego: od żywozielonych przez żółtozłociste do niebieskozielonych.
Najczęściej żywotniki mają kształt wąski, kolumnowy, który z wiekiem może zmienić się na jajowaty. Są też odmiany o kształcie kulistym.
Doskonale nadają się na zielone tło dla rabat kwiatowych. Odmiany karłowe nadają się do małych ogrodków i na skalniaki. Więcej ...
Zawsze zielone, cieńkie igły gęsto pokrywają gałęzie. Barwa igieł jasnozielona, zielona lub niebieskawo-zielona. Nie opadają na zimę ale czasem brązowieją. Mają długość od 8 do 15 mm, są szydlaste, siepowato wygięte. Pokrój drzewa jest z początku piramidalny i luźny, z wiekiem się zagęszcza i zmienia kształt na kopulasty. Więcej ...
Hortensje są bardzo efektownymi krzewami kwitnącymi w lecie. Pochodzą z Dalekiego Wschodu a ich hodowlą zajamowano się już parę tysięcy lat temu. Największą zaletą hortensji są piękne i trwałe kwiaty, które pojawiają się w drugiej połowie lata. Łacińską nazwę tej rośliny Hydrangea można przetłumaczyć jako wodny krzew co jest trafnym określeniem gdyż hortensje potrzebują dużo wilgoci. więcej na temat hortensji...
Dalie odznaczają się dekoracyjnymi kwiatami o fantazyjnych kszatałtach i kolorach. Pod względem budowy kwiatów występują 3 podstawowe grupy: pomponowe, kaktusowe i dekoracyjne. Bogactwo barw kwiatów ogromne; dające się porównać tulipanami. Kwitnie we wszystkich kolorach oprócz niebieskiego.
Pora kwitnienia: Od połowy lipca do pierwszego przymrozku. Dalie powinny rosnąć w glebie przepuszczalnej, żyzna i wilgotnej. W czasie suszy wymagają podlewania, dobrze jest również zasilić rośliny nawozami.
Stanowisko musi być słoneczne i osłoniete od wiatru, ponieważ rośliny łatwo się łamią.
więcej zdjęć dalii ...
Iglaki to drzewka i krzewy bardzo chętnie sadzone w ogródkach i trudno się temu dziwić bo mają one wiele zalet. Przede wszystkim są niezwykle dekoracyjne i to przez cały rok. Do tego są w wiekszości łatwe w uprawie i dość wytrzymałe. Inną cenną zaletą jest ich różnorodność. Mogą mieć różne kształty i odcienie igieł np. w kolorze zielonym, niebieskawym, żółtym, żółtozielonym lub częściowo wybielone ulistnienie.
więcej o iglakich...
