Typ rośliny : Roślina cebulowa (bulwiasta) zimująca w gruncie
Wysokość: Od 10 do 35 cm.
Ozdoba rośliny: Kwiatostany w formie gęstego, wielokwiatowego grona. Kwiaty mają kolor brudnopurpurowy lub żółtawobiały, z ostrogą. Wydzielają żywiczny zapach. Na łodydze znajdują się przeważnie dwa liście, głęboko powcinane o jasnozielonej barwie.
Po przekwitnięciu, koło czerwca roślina stopniowo zanika.
Pora kwitnienia: Kwiecień - maj.
Uprawa: Roślina łatwa w uprawie i mrozoodporna ale nie lubi nadmiaru wody w okresie zimowym. W czasie wegetacji, przy braku opadów, warto roślinę podlać co jakiś czas a po przekwitnięciu zasilić nawozem płynnym co poprawi kondycję bulw.
Termin sadzenia bulw kokoryczy pustej to początek września.
Rozmnażanie przez podział kęp po przekwitnięciu albo przez wysiew nasion (dość klopotliwy zabieg). Rozmnażanie przez wysiew nasion bezpośrednio po dojrzeniu bo zdolność kiełkowania zachowują tylko przez tydzień. Wysiać równomiernie. Kokorycz pusta kiełkuje od 1 do 3 miesięcy w temperaturze 15 st.C. Siewki łatwo przeoczyć i niechcący wypielić. Roślina czasem rozmnaża się sama przez samosiejki.
Gleba: Najlepsza jest gleba żyzna i zasobna w próchnicę, dość wilgotna, o odczynie lekko kwaśnym lub obojetnym.
Stanowisko: Lekki półcień. Najlepsze będzie dla kokoryczy miejsce pod drzewami i krzewami liściastmi, które ocienią roślinę dopiero po przekwitnięciu.
Zastosowanie: Do leśnych ogrodów lub parków, na rabaty bylinowe lub z innymi wiosennymi roślinami cebulowymi. Można obsadzać kokoryczmi puste miejsca pod drzewami i krzewami liściastymi.
Ciekawostki: Kokorycz pusta dawniej należała do roślin leczniczych ale trzeba pamietać że jest lekko trująca.
Nazwa rośliny wzięła się z tego, że starsze bulwki mają w środku puste przestrzenie.
Nie powinno się sadzić kokoryczy pustej w pobliżu kokoryczy pełnej, z którą tworzy mieszance.

Tematy pokrewne: Kwiaty łatwe w uprawie, kwiaty trudniejsze w uprawie, rośliny cebulowe i bulwiaste, rośliny do wiosennego ogrodu, rośliny pod drzewa i krzewy.