Typ rośliny : Roślina cebulowa (bulwiasta) zimująca w gruncie
Wysokość: Niska roślina, dorasta do 10-15 cm.
Ozdoba rośliny: Żółte kwiaty o średnicy 2-4 cm wyrastające na na bezlistnych szypułkach. Okwiat składający się z kielicha i korony otaczają od spodu liscie sterczące sztywno w formie kołnierzyka. Kwiaty wydzielają miodowy zapach.
Pora kwitnienia: Przełom lutego i marca. Zakwitają jeszcze przed popularnymi przebiśniegami. Otwierają się w temperaturze 10 st.C i mogą kwitnąć dość długo ale gdy temperatura wzrośnie do kilkunastu stopni szybko przekwitają.
Uprawa: Ranniki są dość łatwe w uprawie ale mają jednak pewne wymagania zwłaszcza co do gleby. Warto też zwrócić uwagę na głebokość sadzenia bulw, która wynosi od 4 do 8 cm. Bulwy rannika umieszczone za głęboko żle rosną a zbyt płytko wysychają.
Rozmnażanie z nasion - często same się rozsiewają. Siew należy wykonać po zbiorze nason w końcu maja. Druga metoda rozmnażania to podział małych, nieregularnych bulw. Dzieli sie je co 2-3 lata pod koniec okresu wegetacji, w maju, przd zaschnieciem liści. Jeżeli starych bulw nie dzielimy to tracą one zdolność mnożenia. Po podziale można je od razu wysadzić do gruntu lub przechowywać do jesieni przysypane wilgotnym torfem.
Gleba: Próchnicza, wilgotna o odczynie obojetnym.
Stanowisko: Słoneczne lub lekki półcień.
Zastosowanie: Ranniki uprawia się przede wszystkim ze wzgledu na niezwykle wczesną porę kwitnienia. Mogą być sadzone pod drzewami i krzewami liściastymi, gdzie wczesną wiosną dociera słońce, na rabatach w towarzystwie innych wcześnie kwitnących kwiatów takich jak przbiśniegi, pierwiosnki, fiołki, kokorycze czy śnieżyce. Nadaje się do ogródków skalnych i do pędzenia.
Ciekawostki: Ranniki są roślinami miododajnymi. W stanie dzikim występują w Europie południowo-zachodniej i środkowej.
Roślina jest trująca.

Tematy pokrewne: Kwiaty łatwe w uprawie, kwiaty trudniejsze w uprawie, Rośliny cebulowe i bulwiaste, Rośliny do wiosennego ogrodu, zapachy w ogrodzie.