Wysokość: Roślina o wysokości do 50 cm.
Ozdoba rośliny: Duże kielichowate kwiaty w kolorze najczęściej rózowoczerwonym, w głębi żółte, ale mogą być też kwiaty w kolorze białym lub jasnofioletowym.
Dekoracyjne są również liście; ciemnozielone i błyszczące, kształtem przypominające liście paproci. Część naziemna rośliny zanika w drugiej połowie lata.
Pora kwitnienia: Czerwiec - lipiec.
Uprawa: Roślina trochę trudniejsza w uprawie przede wszystkim z powodu pewnej wrażliwości na mrozy. W regionach kraju o łagodniejszym klimacie można ją zostawić na zimę w gruncie ale należy ją zabezpieczyć przykrywając igliwiem lub suchymi liśćmi. W regionach o mroźniejszym klimacie lepiej przechować korzenie w pomieszczeniach. Ma też pewne wymagania co do gleby. W okresie jesienno-zimowym nie lubi nadmiaru wody.
Inkarwille łatwo rozmnaża się przez wysiew nasion w sierpniu-wrześniu.
Gleba: Żyzna, próchnicza i wilgotna ale przepuszczalna i zasobna w wapń.
Stanowisko: Miejsce ciepłe, słoneczne lub półcieniste.
Zastosowanie: Do obsadzania ogrodów skalnych, rabat bylinowych.
Ciekawostki: Roślina ze względu na kształt kwiatów nazywana jest czasem gloksynią gruntową.
Inkarwilla jest lubiana przez motyle.

Tematy pokrewne: Kwiaty trudniejsze w uprawie, kwiaty łatwe w uprawie, rośliny do letniego ogrodu, byliny i rabaty bylinowe, rośliny na sklaniak, galeria roślin wieloletnich (bylin).