Wysokość: Niezbyt duży krzew dorastający do 1m.
Ozdoba rośliny: Drobne kwiaty barwy różowej lub karminowej w różnych odcieniach, zebrane w dość duże, płaskie baldachogrona. Drobne kwiaty i długie pręciki sprawiają wrażenie delikatnych, jakby koronkowych.
Pędy tawuły japońskiej są wzniesione, liście dość duże, jajowate, nieco zaostrzone. Liście często mają efektowne zabarwienie, np. odmiana Anthony Waterer ma liście czerwonawe i złotożółte a odmiana Goldflame pomarańczowożółte. Odmiany o liściach zielonych wybarwiają się jesienią na kolor czerwony lub ciemnopomarańczowy.
Pora kwitnienia: Tawuły japońskie długo kwitną: od końca czerwca, przez lipiec i sierpień a nawet jeszcze we wrześniu.
Uprawa: Krzew bardzo łatwy w uprawie, na mrozy dość wytrzymały, o małych wymaganiach glebowych. Dobrze znosi suszę jest odporny na zanieczyszczone powietrze. Jest też tawuła japońska odporna na choroby i szkodniki.
Tawuła japońska powinna być co roku przycinana. Tniemy ją na wysokości 20 -30 cm nad ziemią. Cięcie przprowadzamy wiosną bo krzew ten kwitnie na pędach tegorocznych.
Rozmnażanie z półzdrewniałych sadzonek pobieranych późnym latem.
Gleba: Lekka, średnio żyzna, umarkowanie wilgotna, zasadowa ale potrafi przystosować się do prawie każdej gleby.
Stanowisko: Pełne słońce ale toleruje też lekki półcień.
Zastosowanie:Krzew ma szrokie zastosowanie. Najczęściej sadzi się tawuły japońskie w niewielkich grupach lub tworzy niskie szpalery wzdłuż dróg, ścieżek czy ogrodzenia. Może być uprawiana na rabatach czy w większych ogrodach skalnych. Nadaje się na niewysokie żywopłoty. Dobrze komponuje się z innymi roślinami.
Ciekawostki: Tawuły japońskie pochodzą z Dalekiego Wschodu : z obszarów Chin, Japonii i Korei.

Tematy pokrewne: Krzewy łatwe w uprawie, krzewy trudniejsze w uprawie, kalendarz kwitnienia krzewów, rośliny do letniego ogrodu, galeria krzewów, krzewy na żywopłoty, cięce drzew i krzewów.