Wysokość: dorasta do 15 m. wysokości; po 10 latach osiąga około 1,5 m. Rośnie wolno.
Ozdoba rośliny: Cieńkie igły o długości 6-8 cm, zebrane po pięć w pęczku. Kolor igieł ciemnozielony z lekko srebrzystym połyskiem. Szyszki męskie żółte, żeńskie zmieniają kolor od sinozielonego przez zielonopurpurowe do brązowgo ale trudno się ich doczekać bowiem kwitną dopiero kilkudziesięcioletnie egzemplarze. Konary limby są ustawione pod kątem prostym do pnia i tworzą gęstą, owalną koronę. Kora u młodych drzew jest gładka, szarozielona ale z wiekiem ciemnieje i pęka.
Pora kwitnienia: Pylenie w czerwcu i lipcu, kwitnie co 2-3 lata a szyszki dojrzewają 2 lata po czym opadają.
Uprawa: Roślina łatwa w uprawie i długowieczna. Wytrzymała na niskie tempetratury, silne wiatry ichoroby. Dobrze znosi warunki miejskie.
Gleba: Najlepiej ją sadzić w glebie żyznej i wilgotnej, choć może też rosnąć w glebach piaszczystych i piaszczysto-gliniastych.
Stanowisko: Jest drzewem wybitnie światłolubnym.
Zastosowanie: Chyba najpiękniejsza odmiana sosny rosnącej w naszym kraju. Ze względu na bardzo powolny wzrost doskonale nadaje się do nawet bardzo małych ogrodów, może być sadzona przy jasnych ścianach lub przy drewnianej zabudowie. Pasuje do ogrodów w stylu wiejskim. Ze wzgledu na wytrzymałość na silne wiatry może być sadzona jako wiatrochron.
Ciekawostki: W Polsce w stanie dzikim występuje tylko w Tatrach i jest gatunkiem chronionym.
Nasiona limby mają okolo 1 cm. długości i są jadlane a na dodatek smaczne. Kiedzyś były stosowane w kuchni ludowej.
Drzewo limby jest miękkie i łatwe w obróbce i dlatego często stosuje się je w stolarce lub rzeźbiarstwie.
Tematy pokrewne: Drzewa łatwe w uprawie,
galeria drzew,
rośliny na zimę,
drzewa do małego ogrodu,
sosna czarna,
kosodrzewina (sosna górska),
iglaki zawsze piękne.
Ojczyzną begonii bulwiastych jest Ameryka Środkowa i Południowa - rejony o ciepłym, zwrotnikowym klimacie. Otrzymano kilkaset odmian o zróżnicowanej wysokości, pokroju roślin, wielkości i kształcie liści oraz budowie i barwie kwiatów. Begonie nie zimują w gruncie i dlatego są typowo sezonową, letnią rośliną, której bulwy sadzi się w maju, a wykopuje już w końcu września. Bulwy można też posadzić do doniczek, już w marcu, a do gruntu przesadzić, gdy minie obawa wiosennych przymrozków. 
Bylina pochodząca z Ameryki Północnej. Należy do rodziny pierwiosnkowatych. W Polsce roślina ta nie występuje w naturze, uprawiana jest czasem jako roślina ozdobna. Bożykwiat ma długie, nawet do 20 cm, wąskojajowate liście. Kwiaty sa białe lub różowe wywinięte w bardzo charakterystyczny sposób. Kwitnienie rośliny przypada na maj-czerwiec. Po przekwitnieniu naziemna część rośliny zanika.
Rośliny osiągają wysokość 100 cm, a średnica kwiatostanów może wynosić 20cm. W naszym klimacie dalie nie zimują w gruncie i są wrażliwe nawet na niewielkie przymrozki. Dlatego karpy sadzi się dopiero w maju, w miejscach ciepłych, słonecznych, w glebę głęboko uprawioną, niezbyt ciężką i nie nadmiernie wilgotną. Karpy odmian silnie rosnących sadzi się co 50cm. Dalie są ceniolubnymi roślinami o wszechstronnym zastosowaniu. Doskonale nadają się do tworzenia grup ogrodowych na trawnikach, na rabaty, na kwiat cięty, a niskie odmiany na obwódki i do pojemników na tarasy i balkony.
Jest byliną kłączową. Nazywany jest także "irysem bródkowym", gdyż na środku płatka zewnętrznego kwiatu znajdują się włoski zwane bródką. Kosaćce kłączowe są mało wymagające. Obficie kwitną w miejscach słonecznych, ale mogą też rosnąć w półcieniu i tam kwitnienie jest nieco dłuższe. Gleba powinna być przepuszczalna, raczej sucha. Rośliny pozostawia się na kilka lat w tym samym miejscu. Okres kwitnienia: VI-VII .
Dalie Topmix mają koszyczki kwiatowe szerokości 2-4 cm. Kwiaty składają się z pojedynczych, płaskich płatków. Kłącza bulwiasto zgrubiałe, łodygi grube, rozgałęzione, wewnątrz puste, liście pierzaste.
Begonie nie zimują w gruncie i dlatego są typowo sezonową, letnią rośliną, której bulwy sadzi się w maju, a wykopuje już w końcu września. Najlepsze miejsce to teren lekko ocieniony, osłonięty od wiatrów. Gleba powinna być próchniczna, przepuszczalna, wilgotna. Okres kwitnienia: VII-X . Bogaty asortyment odmian sprawia, że znajdziemy odpowiednie begonie do uprawy w gruncie, w grupach na trawnikach, a także w różnego typu pojemnikach.
Drakunkulus można uprawiać w gruncie, w miejscach ciepłych, osłoniętych, np. pod murami zabudowań. Na zimę wymaga przykrycia, gdyż znosi spadki temperatury tylko do -5oC. Mniej kłopotliwe jest sadzenie bulw dopiero na wiosnę, w kwietniu. Gleba powinna być żyzna, wilgotna, ale przepuszczalna. Bulwy przykrywa się warstwą podłoża o grubości 3-5cm, a odstępy między roślinami wynoszą 20-30cm. Drakunkulus nadaje się do sadzenia na rabacie, po kilka lub kilkanaście roślin, w pobliżu domu lub altany, w sąsiedztwie niskich bylin i traw. Okres kwitnienia: VI-VII .
Liliowce najlepiej sadzić w miejscach słonecznych lub lekko ocienionych, na glebach żyznych, lekko wilgotnych i głęboko uprawionych. Liliowce można uprawiać kilka lat na tym samym miejscu. najlepiej nadają się na rabaty bylinowe, do tworzenia grup ogrodowych, także w pobliżu oczek wodnych. Kolor: brązowo-żółty. Okres kwitnienia: VI-VII.
Rośliny mają wysokość do 120cm, tworzą rozetę mieczowatych liści i okazałe grona nawet z kilkudziesięcioma dzwonkowatymi, białymi kwiatami o delikatnym zapachu.
Galtonia kwitnie w lipcu i sierpniu. Galtonia wymaga obfitego podlewania w czasie suszy i zasilania nawozem mineralnym. 
Częścią podziemną są grube kłącza: z ich górnej części wyrastają zarówno korzenie jak i liście i kwiaty. Pomiędzy okazałymi liśćmi pojawiają się kwiatostany - kolby otoczone dużą, barwną pochwą. Kwitnienie rozpoczyna się 6-8 tygodni po posadzeniu i trwa przez 2 miesiące. Kolorowe cantedeskie nadają się przede wszystkim do uprawy w szklarniach i tunelach foliowych. Sadzone w gruncie wymagają dużej staranności. Najlepiej rosną w miejscach ciepłych, osłoniętych od wiatru, jasnych, ale niezbyt silnie nasłonecznionych.
Piwonia jest jedną z najpiękniejszych bylin na kwiat cięty. Kwiaty ścinane w pąkach zachowują trwałość przez 5-6 dni. Piwonie sadzi się też na trawnikach, pojedynczo lub w grupach, zwykle po kilka roślin tej samej odmiany. Kolor: różowo-żółty. Piwonie dobrze rosną w miejscach słonecznych lub tylko lekko ocienionych. Gleba powinna być żyzna, próchniczna, gliniasta, lekko kwaśna. Na tym samym miejscu uprawia się rośliny przez wiele lat pod warunkiem starannego pielęgnowania. 
Paciorecznik jest najczęściej sadzony na miejskich kwietnikach, a także na rabatach w sąsiedztwie niższych bylin. W ogrodzie pięknie wygląda na trawniku, posadzony w grupach po kilka lub kilkanaście roślin. Niskie odmiany stosuje się do uprawy w pojemnikach, do ozdoby tarasów i ogrodów. Sadzenie wprost do ogrodu przypada dopiero w końcu maja lub na początku czerwca, ale można rośliny przygotować wcześniej. Już od połowy marca sadzi się kłącza pojedynczo do dużych doniczek i ustawia w jasnym pomieszczeniu o temperaturze 16-18 st.C. Okres kwitnienia: VII-IX 
