Rozwiązaniem jest ściółkowanie gleby. Zabieg ten polega na przykryciu powierzchni gleby materiałem ściółkowym w celu zapewnienia odpowiedniej wilgotności, ciepła i ochrony przed niszczącym działaniem warunków atmosferycznych oraz zapobiega zmianom temperatury podłoża. Ściółkowanie zabezpiecza dodatkowo przed zachwaszczeniem gleby , a rośliny które przez ściółke zdołają się przebić są słabsze i łatwiejsze do usunięcia.
Dzięki odpowiednio rozłożonej ściółce zaszczędzimy sobie wiele czasu, który musielibyśmy poświęcić na podlewanie i pielenie. Nie bez znaczenia są koszty użytej ściółki. Większa wilgotność gleby, jaka utrzymuje się pod ściółką ułatwia roślinom sukcesywne pobieranie zawartych w niej substancji pokarmowych. By ściółkowanie spełniło swą rolę grubość warstwy ściółki powinna wynosić około 5 cm.
rozdrobnina kora ogrodowa, trociny, suche liście, wióry drzewne, trociny, kompost, słoma, skoszona trawa, wełna drzewna, siano, żwir. Igliwie sosnowe ma odczyn kwaśny i można go użyć jako ściłóki dla roślin kwasolubnych np. różanaczników, azalii , borówki amerykańskiej czy przy ściółkowaniu wrzosowiska.
Kora ogrodowa - do kupienia w każdym sklepie ogrodniczym. Najczęściej stosuje się korę z sosny lub świerku, ale jest też dostępna mieszana lub z samych drzew liściastych. Odczyn kory na początku jest lekko kwaśny ale pod wpływem czynników atmosferycznych i czasu stabilizuje się na poziomie zbliżonym do obojętnego. Kora sosnowa, najbardziej popularna, może być stosowana pod rośliny kwasolubne lub lubiące podłoże obojętne, nie powinna być stosowana do ściółkowania roślin preferujących podłoże wapienne.
Kora grubo zmielona jest trwalszym podłożem od drobno zmielonej, która może być czasem wywiewanana i szybciej się rozkłada.
Kolorowe zrębki drewniane - rodzaj ściółki ozdobnej, ostatnio modnej. Stosujemy przy rabatach reprezentayjnych ale trzeba pamietać, że po jakimś czasie kolor może się wypłukać i wyblaknąć; dobry efekt trwa przez 3-4 lata po rozłożeniu. Do barwienia zrębków używa się podobno barwników spożywczych, nieszkodliwych dla żywych organizmów. Barwne zrębki są dostępne w wielu kolorach - żółtym, pomarańczowym, czerwonym, brązowym, grafitowym. Z takich zrębków możemy usypywać ciekawe wzory, pomysłowo ożywić rabaty.
Warstwa suchej trawy jako ściółka - warto wykorzystać trawę ze skoszonego trawnika, nic nie kosztuje i pozwala zagospodarować odpadki. Warstwę suchej trawy można rosłożyć na grządkach warzywnych lub zagonach z truskawkami co uchroni je przed gniciem. Ściłókę wykonujemy wyłącznie z traw, które nie wykształciły nasienników, w przeciwnym razie na grządkach warzywnika mogą pojawić nieproszeni goście.
Słoma - najczęściej słomę stosuje się do okrywania gelby między truskawkami czy poziomkami. Dobrze sprawdza się też rozłożona między innymi roślinami użytkowymi; warzywami lub ziołami. Ma odczyn zbliżony do obojętnego ale jest uboga w składniki pokarmowe. Jest też mniej trwała, dość szybko ulega rozkładowi.
Ściółka pozyskana z rozdrabniaczy ogrodowych - przy pomocy tego urządzenia można rozdrobnić, gałązki i gałęzie, sztywne pędy bylin, liście. Rozdrobnione resztki można wykorzystać właśnie na ściółkę, na wysypywanie ścieżek lub po prostu przeznaczyć na kompost. Rozdrobniony materiał organiczny szybciej się rozłoży niż długie pędy i gałęzie.
Szyszki jako ściółka - same szyszki nie sprawdzą się jako ściółka mogąca chronić podłoże przed zarastaniem chwastami - zmieniają kształt pod wpływem zmian wilgotności powietrza. Przy słonecznej, suchej pogodzie łuski szyszek otwierają się co zwiększa "na oko" objetość pokrywy ale też rozluźnia ją powodując dopływ światła i możliwość rozwoju chwastów. Najlepiej stosować szyszki razem z folią lub agrowłókniną, lub jako wierzchnią, ozdobną warstwę śćiółki z rozdrabniaczy ogrodowych albo igliwia.
Materiały nieoorganiczne - ich zaletą jest większa trwałość, ściółkę organiczną trzeba częściej uzupełniać, żwir czy keramzyt rzadziej. Warto też czasem zastosować specjalne folie lub agrowłókninę.
Agrowłóknina. - to najczęściej stosowana ściółka syntetyczna. Dobrze przepuszcza wodę oraz składniki pokarmowe oraz powietrze. Ma odczyn obojętny dla gleby i roślin ale jest niezbyt atrakcyjna wizualnie. Jeżeli zastosowaliśmy agrowółkninę w miejscach reprezentacyjnych to przysypujemy ją ściłóką bardziej estetyczną: grubszą korą, szyszkami, grysem, otoczakami lub drewnianymi kolorowymi zrębkami.
Najlepszym terminem na śćiółkowanie jest wczesna wiosna ale po całkowitym rozmrożeniu gleby. Jeżeli nie zdążyliśmy wiosną to każdy inny termin oprócz zimy też jest dobry. Zaczynamy od spulchnienia gleby i usunięcia chwastów. Następnie układamy między roślinami materiał ściółkowy kilkucentymetrową ale niezbyt grubą, równomierną warstwą. Grubość warstwy zależy od tego co śćiółkujemy i materiału jaki wykorzystujemy - grubość warstwy kory na rabatach ozdobnych powinna wynosić 5-8 cm co zapewni dobrą ochronę przed chwastami. Należy pamietać o regularnym uzupełnianiu ściółek - szczególnie tych lżejszych bo wiatr je wywiewa, deszcz wypłukuje a czas rozkłada.
Porady ogrodnicze :
