Nie potrafisz znaleźć informacji na interesujący cię temat - spróbuj ich poszukać w indeksie haseł. Indeks co prawda nie jest na razie całkiem kompletny ale będzie systematycznie uzupełniany.
Odkryta gleba na klombie czy rabacie narażona jest na działanie niekorzystnych warunków atmosferycznych takich jak nadmierne wysuszenie lub zawilgocenie. Obfite opady deszczu mogą spowodować, że gleba stanie się zbyt błotnista, a z drugiej strony silne nasłonecznienie może przyczynić się do jej wysuszenia i zaskorupienia. Odkryta gleba jest też doskonałym miejscem do wysiewania się chwastów, które nie tylko zagłuszają rośliny i niszczą efekt ozdobny jaki chcieliśmy uzyskać ale też pobierają z gleby składniki pokarmowe w ten sposób okradając rośliny uprawne.
Rozwiązaniem jest ściółkowanie gleby. Zabieg ten polega na przykryciu powierzchni gleby materiałem ściółkowym w celu zapewnienia odpowiedniej wilgotności, ciepła i ochrony przed niszczącym działaniem warunków atmosferycznych oraz zapobiega zmianom temperatury podłoża. Ściółkowanie zabezpiecza dodatkowo przed zachwaszczeniem gleby , a rośliny które przez ściółke zdołają się przebić są słabsze i łatwiejsze do usunięcia.
Dzięki odpowiednio rozłożonej ściółce zaszczędzimy sobie wiele czasu, który musielibyśmy poświęcić na podlewanie i pielenie. Nie bez znaczenia są koszty użytej ściółki. Większa wilgotność gleby, jaka utrzymuje się pod ściółką ułatwia roślinom sukcesywne pobieranie zawartych w niej substancji pokarmowych. By ściółkowanie spełniło swą rolę grubość warstwy ściółki powinna wynosić około 5 cm.
Najczęściej stosowane materiały śćiółkowe to:
rozdrobnina kora ogrodowa, trociny, suche liście, wióry drzewne, trociny, kompost, słoma, skoszona trawa, wełna drzewna, siano, żwir. Igliwie sosnowe ma odczyn kwaśny i można go użyć jako ściłóki dla roślin kwasolubnych np. różanaczników, azalii , borówki amerykańskiej czy przy ściółkowaniu wrzosowiska. Kora ogrodowa - do kupienia w każdym sklepie ogrodniczym. Najczęściej stosuje się korę z sosny lub świerku, ale jest też dostępna mieszana lub z samych drzew liściastych. Odczyn kory na początku jest lekko kwaśny ale pod wpływem czynników atmosferycznych i czasu stabilizuje się na poziomie zbliżonym do obojętnego. Kora sosnowa, najbardziej popularna, może być stosowana pod rośliny kwasolubne lub lubiące podłoże obojętne, nie powinna być stosowana do ściółkowania roślin preferujących podłoże wapienne.
Kora grubo zmielona jest trwalszym podłożem od drobno zmielonej, która może być czasem wywiewanana i szybciej się rozkłada.
Kolorowe zrębki drewniane - rodzaj ściółki ozdobnej, ostatnio modnej. Stosujemy przy rabatach reprezentayjnych ale trzeba pamietać, że po jakimś czasie kolor może się wypłukać i wyblaknąć; dobry efekt trwa przez 3-4 lata po rozłożeniu. Do barwienia zrębków używa się podobno barwników spożywczych, nieszkodliwych dla żywych organizmów. Barwne zrębki są dostępne w wielu kolorach - żółtym, pomarańczowym, czerwonym, brązowym, grafitowym. Z takich zrębków możemy usypywać ciekawe wzory, pomysłowo ożywić rabaty.
Warstwa suchej trawy jako ściółka - warto wykorzystać trawę ze skoszonego trawnika, nic nie kosztuje i pozwala zagospodarować odpadki. Warstwę suchej trawy można rosłożyć na grządkach warzywnych lub zagonach z truskawkami co uchroni je przed gniciem. Ściłókę wykonujemy wyłącznie z traw, które nie wykształciły nasienników, w przeciwnym razie na grządkach warzywnika mogą pojawić nieproszeni goście. Słoma - najczęściej słomę stosuje się do okrywania gelby między truskawkami czy poziomkami. Dobrze sprawdza się też rozłożona między innymi roślinami użytkowymi; warzywami lub ziołami. Ma odczyn zbliżony do obojętnego ale jest uboga w składniki pokarmowe. Jest też mniej trwała, dość szybko ulega rozkładowi. Ściółka pozyskana z rozdrabniaczy ogrodowych - przy pomocy tego urządzenia można rozdrobnić, gałązki i gałęzie, sztywne pędy bylin, liście. Rozdrobnione resztki można wykorzystać właśnie na ściółkę, na wysypywanie ścieżek lub po prostu przeznaczyć na kompost. Rozdrobniony materiał organiczny szybciej się rozłoży niż długie pędy i gałęzie. Szyszki jako ściółka - same szyszki nie sprawdzą się jako ściółka mogąca chronić podłoże przed zarastaniem chwastami - zmieniają kształt pod wpływem zmian wilgotności powietrza. Przy słonecznej, suchej pogodzie łuski szyszek otwierają się co zwiększa "na oko" objetość pokrywy ale też rozluźnia ją powodując dopływ światła i możliwość rozwoju chwastów. Najlepiej stosować szyszki razem z folią lub agrowłókniną, lub jako wierzchnią, ozdobną warstwę śćiółki z rozdrabniaczy ogrodowych albo igliwia.
Materiały nieoorganiczne - ich zaletą jest większa trwałość, ściółkę organiczną trzeba częściej uzupełniać, żwir czy keramzyt rzadziej. Warto też czasem zastosować specjalne folie lub agrowłókninę. Agrowłóknina. - to najczęściej stosowana ściółka syntetyczna. Dobrze przepuszcza wodę oraz składniki pokarmowe oraz powietrze. Ma odczyn obojętny dla gleby i roślin ale jest niezbyt atrakcyjna wizualnie. Jeżeli zastosowaliśmy agrowółkninę w miejscach reprezentacyjnych to przysypujemy ją ściłóką bardziej estetyczną: grubszą korą, szyszkami, grysem, otoczakami lub drewnianymi kolorowymi zrębkami.
Najlepszym terminem na śćiółkowanie jest wczesna wiosna ale po całkowitym rozmrożeniu gleby. Jeżeli nie zdążyliśmy wiosną to każdy inny termin oprócz zimy też jest dobry. Zaczynamy od spulchnienia gleby i usunięcia chwastów. Następnie układamy między roślinami materiał ściółkowy kilkucentymetrową ale niezbyt grubą, równomierną warstwą. Grubość warstwy zależy od tego co śćiółkujemy i materiału jaki wykorzystujemy - grubość warstwy kory na rabatach ozdobnych powinna wynosić 5-8 cm co zapewni dobrą ochronę przed chwastami. Należy pamietać o regularnym uzupełnianiu ściółek - szczególnie tych lżejszych bo wiatr je wywiewa, deszcz wypłukuje a czas rozkłada.
Powszechnie dostępne rośliny w pojemnikach można sadzić niemalże cały rok, za wyjątkiem okresów zmarzniętego podłoża. Wybierając odpowiednie stanowisko, podłoże oraz miejsce w ogrodzie nasadzamy rośliny od kwietnia do listopada - do pierwszych przymrozków.
Byliny są delikatnie skracane przez obsługę sklepu, w celu zapewnienia optymalngo i bezpiecznego transportu.
Wystawy, targi i inne imprezy ogrodnicze to doskonała okazja do zdobycia ciekawej sadzonki, uzyskania informacji na temat projektowania i urządzania ogrodów, pielęgnacji roślin a także ciekawy sposób na spędzenie wolnego czasu.
Poznanie rodzaju gleby w swoim ogrodzie to podstawowa czynność, która pozwoli odpowiednio uprawiać rosnące w niej rośliny. Rodzaj gleby zależy od stopnia zwietrzenia i składu mechanicznego składników mineralnych.
Na terenie Polski najczęściej występuja gleby piaszczyste, gleby gliniaste lub gleby ilaste czyli wcale nie rewelacyjne. wiecej na temat gleby...
Pora sadzenia roślin, zakup roślin do ogrodu, przygotowanie gleby przed sadzeniem, sadzenie drzew i krzewów, sadzenie roślin z rozsady, bylin, roślin cebulowych i bulwiatych.
więcej na temat sadzenia...
Ładny aster nowoangielski o kwiatach w delikatnym łososiowym kolorze. Kwitnie od sierpnia do późnej jesieni. Niezastąpiona bylina na jesienne rabaty. Preferuje słoneczne miejsca i umiarkowanie wilgotne, żyzne gleby. Roślina o dużym znaczeniu ogrodniczym; mniej niż pozostałe astry podatny na mączniaka i inne choroby; wadą tych roślin jest zamykanie i zwieszanie się koszyczków kwiatowych w pochmurny dzień i w nocy.
Liście sercowate, z przebarwieniami od zielonożółtego do ciemnozielonego, przenikającymi się wzdłuż blaszki liściowej. Kwiaty duże, lejkowate, bladofioletowe - prawie białe, w długich kwiatostanach, pachnące. Stanowisko powinno być półcieniste lub zupełnie zacienione, a gleba żyzna i przepuszczalna. Są to rośliny mało wymagające i całkowicie mrozoodporne.
Bylina o dużych liściach i ozdobnych kwiatach. Wyrasta do wysokości 120 cm. Liście duże, okrągłosercowate, pod spodem brązowopurpurowo nabiegłe. Koszyczki kwiatowe pomarańczowe, na rozgałęzionych pędach, w VIII - IX. Wymaga gleby żyznej, gliniastej, stale wilgotnej. W czasie upałów szybko więdnie. Do sadzenia na rabatach, w ogrodach nadwodnych: pojedynczo, 2-3 lub 10-20 w grupie. 
Przepiękna odmiana popularnego liliowca charakteryzująca się cudownym połączeniem dwóch barw na jednym kwiecie. Każdy kwiat składa się z trzech płatków o żółtej barwie oraz trzech o barwie kontrastowej -brzoskwiniowej z wyraźną, podłużną, złotą pręgą po środku. Dorasta do 70cm wysokości tworząc karpy wąskich, połyskujących liści. Największe ilości kwiatów pojawiają się w lipcu, w pozostałych miesiącach kwitnienie jest mniej obfite. 
Rozety liści osiągają wysokość 30 cm. Drobne kwiaty koloru kremowego, zebrane w luźnych wiechach wyrastają ponad liście na wysokość do 60 cm. Pojawiają się one w czerwcu i drżą na wietrze do sierpnia, nadają się do cięcia. Odmiana ta sadzona w grupach na rabatach, skalniakach oraz jako roślina obwódkowa przyciąga wzrok swoimi dekoracyjnymi, brązowo-czerwonymi liśćmi, które są zimozielone. 
Nowa, karłowa forma popularnej już hortensji bukietowej Limelight. Obie odmiany mają podobny pokrój, barwę i wielkość kwiatostanów, ale Jane dorasta zaledwie do wysokości 1 metra. Tworzy szerokostożkowekwiatostany w kolorze limonki, poprzez żółte do kremowych i znowu zielonkawych z muśnięciem różu na brzegach płatków pod koniec kwitnienia.
Kwitnie bardzo obficie i wcześnie na pędach tegorocznych, bo już na początku lipca, a kwiaty rozwijają się do września.
Jest wyprostowanym krzewem ze zwieszającymi się gałęziami. Rośnie silnie osiągając w sezonie 2-2,5 m wys. Kwiaty kwitną na jednorocznych pędach, w łukowato wygiętych kwiatostanach. Pojawiają się od lipca do jesieni. Omżyny są pięknymi letnimi krzewami do zastosowania w każdym większym ogrodzie. Zapach budlei przyciąga liczne owady, a zwłaszcza motyle.
Róże rabatowe to krzewy o sztywnych prostych pędach, które silnie się rozgałęziają i dorastają do 2-3 m wysokości. Odznaczają się odpornością na choroby i szkodniki, nie wymagają prawie żadnej pielęgnacji, są odporne na mrozy i dobrze rosną na słabej glebie.
Róża pienna - jest to odmiana szczepiona na pniu, inaczej zwana też "drzewkiem różanym", otrzymana przez szczepienie odmian szlachetnych z różnych grup na specjalnie przygotowanym pędzie róży dzikiej. Można je posadzić nawet w małym ogrodzie lub uprawiać w pojemniku, nadają się do zaakcentowania miejsca, na które chcemy zwrócić szczególną uwagę. Róża szczepiona na wysokości 100-120cm, w pojemniku C3. Całkowita wielkość sadzonki ok 120-160 cm.
Krzew wysokości do 4-5 m. Listki eliptyczne, długości 3-8 cm, ciemnozielone. Kwiaty miododajne, złocistożółte, długości do 2 cm, bez zapachu, w luźnych zwisających gronach. Kwitnie w końcu maja lub w czerwcu. Kwitnie bardzo obficie.
