Wybieramy gatunki roślin mało wymagające i szybko się rozprzestrzeniające. Oczywiście musimy uwzględnić rodzaj gleby i stanowisko - rośliny lubiace słońce na pewno nie utworzą malowniczej darni w cieniu ani nie będą dobrze kwitnąć.
W glebie suchej i piaszczystej można wysadzić takie rośliny zadarniające jak rumian szlachetny,
krwawnik pospolity,
rozchodnik ostry i ościsty, żółto kwitnąca
smagliczka skalna lub goździk piaskowy, tymianek piaskowy(macierzanka). Poleca sie rownież niebieskofioletową
kocimiętkę Faassena - nadaje się ona do zadarniania powierzchni w słonecznych miejscach, gdzie ziemia łatwo przesycha. Jest odporna na suszę, mróz, szkodniki i choroby, łatwo się rozsiewa. Tworzy gęste kępy z długimi, pokładającycmi sie pędami. Dodatkowym atutem tej rośliny jest przyjemny zapach. Na suche i słoneczne miejsca bardzo nadaje się biało i obficie kwitnąca
rogownica. Tworzy zwarte, srebrne poduszki. Liście zdobią również w zimie.
Na stanowisku słonecznym dobrze rośnie pachnąca
macierzanka tymianek, jastrzębiec, kotula pięciornikowata,
floks szydlasty,
bodziszek, fioletowy
żagwin, ukwap dwupienny, acena drobnolistna, różnego rodzaju
rozchodniki lub rdest wężownik. Na zastępcze trawniki nadaje się doskonale goździk alpejski - wytwarzający kobierce lub
goździk kropkowany, którym można obsadzać większe przestrzenie. Inną byliną na miejsca słoneczne i do lekkiego półcienia jest pragnia syberyjska o żółtych kwiatach zakwitających w kwietniu i maju. Na słoneczne miejsca nadaje się również amarantowy lub biały
zawciąg nadmorski. Liście zawciąga nadmorskiego są wąskie, trawiaste i tworzą zwarte, kuliste, ciemnozielone poduszki. Bardzo efektownie wyglądają
goździki pierzaste o kwiatach różowych, czerwonych i białych. Tworzą one dorastające do 30 cm darnie o sinozielonych, lancetowatych liściach.
Inną ciekawą byliną zadarniającą na miejsca słoneczne jest
iglica zmienna, która tworzy niskie, rozrastające się do pół metra, zwarte kępki ciemnozielonych, owalnych, delikatnie owłosionych liści. Nad kępkami pojawiają się osadzone pojedyńczo lub po dwa, kwiatki o średnicy 1,5-2 cm. Kolor płatków najczęściej ciemnoróżowy z ciemniejszymi żyłkami. Kwiaty mogą być również białe, fioletowe lub jasnoróżowe z ciemniejszym unerwieniem. Przez cały sezon atrakcyjnie są kępy liści przypominajacych małe serca o regularnie powcinanych brzegach.
Można sprobować uprawy
gęsiówki kaukaskiej o kwiatach białych, rzadziej różowych lub jasnożółtych. Jeżeli wybierzymy inną odmianę gęsiówki to trzeba pamiętać, że nie wszystkie odmiany są odporne na mrozy, a co za tym idzie trzeba je na zimę zabezpieczyć. Na stanowiskach slonecznych i ciepłych dobrze również rośnie różowa mydlnica bazyliowata, kwitnaca do maja do lipca - wtedy większe obszary obsadzone tą roślina wyglądają jak gęsty, różowy dywan. Hutujnia sercowata to ciekawa roślinka o trójkolorowych - czerwono-żółto-zielonych liściach. Może być rośliną okrywową ale trzeba jej zapewnić odpowiednią wilgotność gleby a na zimę mlode roślinki zabezpieczyć agrowłókniną albo przykryć liśćmi lub stroiszem. Można spróbować posadzić, od niedawna uprawiane w naszych ogrodach, floksy śnieżne ale w chłodniejszych regionach Polski może przemarzać. Zabezpieczamy na zimę okrywając gałązkami iglaków lub włókniną. Do okrywania większych obszarów raczej nie nadaje się.
W półcieniu i pod drzewami dobrze będzie rosła koniczyna biała, krwawnik, przetacznik ożankowy,
barwinek,
bluszcz,
konwalia majowa,
miodunka, acena drobnolistna,
pragnia kuklikowata, skalnica cienista,
przylaszczka pospolita, gęsiowka, epimedium pstre, zawilce i bodziszki. Warte są również polecenia
fiołki o fioletowych lub białych, intensywnie pachnących kwiatach. Ze względu na płożący pokrój i silne rozrastanie się nadaje się na roślinę okrywową. Można również posadzić w cieniu nawrot czerwonobłękitny ale trzeba pamiętać, że jest to bylina dosyć wysoka albo
gajowiec żółty ale trzeba uwzględnić to, że jest to roślina dość ekspansywna.
W miejscach cienistych możemy posadzić brunery wielkolistne o błękitnych kwiatach i sercowatych liściach, karłowate odmiany tawułki oraz jasnotę plamistą.
W miejscach silnie zacienionych poradzi sobie na pewno
barwinek,
bluszcz,
konwalia majowa, runianka, tojeść rozesłana, epimedium pstre. Nie przeszkadza im sąsiedztwo drzew ani silne korzenie. Poleca się również na miejsca cieniste kopytnik, szczawik zajęczy, pragnię syberyjską oraz
dąbrówkę rozłogową . Największą i w zasadzie całoroczną ozdobą dąbrówki są zimozielne liście zebrane w rozetę. Szczególnie dekoracyjne są liście odmiany Atropurpurea w kolorze brązowopururowym. Dąbrówka rozłogowa tworzy zwarte, rozrastające się kępy i ładnie komponuje się z innymi roślinami. Kwiaty garnatowoniebieskie, drobne, pojawiają się od maja.
Na miejsca podmokłe doskonale nadaje się błękitna niezapominajka błotna, kroplik złoty, tojeść rozesłana, epimedium pstre, które ma dekoracyjne, wybarwiające się wiosną liście oraz ładne kwiaty zakwitające w maju i czerwcu.
Na
skarpy doskonale nadają się takie
rośliny zadarniające jak przetacznik rozesłany i pagórkowy,
rogownica kutnerowata lub floks szydlasty.
Po trzech-czterech latach rośliny zadarniające rozrosną się tworząc zwarty kobierzec a ich pielęgnacja to przede wszystkim podlewanie w okresach suszy oraz ewentulane odchwaszczanie.
