Wysokość: Roślina wysoka, może osiągać do 0,8-1,5 m wysokości.
Ozdoba rośliny: Purpurowe, pionowe, długie (do 25 cm) kłosy kwiatów na szczytach pędów. Kolor kwiatów najczęściej liliaróż ale są też odmiany ogrodowe, powstałe w wyniku krzyżówek, o kwiatach czerwonawych, ciemnoróżowych, karminowoczerwonych lub łososiowych.
Pędy sztywne, wzniesione pionowo, z reguły nie wymagają podpór. Cała roślina ma wąski pokrój. Liście lacetowate, gęsto osadzone na łodydze, owłosione.
Pora kwitnienia: Od końca czerwca do września.
Uprawa: Roślina bardzo wytrzymała, mrozoodporna i w odpowiednich warunkach długowieczna. Znosi przejściowe zalanie wodą, rośnie również na stanowiskach suchych i słonecznych ale jest wtedy niższa i słabiej kwitnie. Wadą jest ekspansywność tej byliny - może wypierać inne rośliny.
Rozmnaża się krwawnicę przede wszystkim przez sadzonki wiosną. Może też sama się rozsiewać.
Gleba: Najlepsza jest gleba żyzna, próchnicza i wilgotna.
Stanowisko: Półcieniste.
Zastosowanie:Na rabaty bylinowe - ze względu na rozmiary powinna być sadzona z tyłu rabaty, może być też sadzona grupami na trawniku. Jako przedstawiciel rodzimej flory podmokłych łąk i terenów nadwodnych może być sadzona przy brzegach ogrodowych zbiorników wodnych. Nadaje się do ogrodów w stylu wiejskim i naturalistycznych.
Jest roślina midodajną oraz leczniczą, stosowaną przeciwzapalnie.
Może być wykorzystywana jako kwiat cięty.
Ciekawostki: W Ameryce Północnej krwawnica, ze względu na ekspansywność i wypieranie rodzimych gatunków flory, uważana jest za uciążliwy chwast. W niektórych stanach rozmnażanie i sprzedaż krwawnicy jest zabroniona

Tematy pokrewne: kwiaty łatwe w uprawie, kwiaty trudniejsze w uprawie, rośliny nad oczko wodne, rośliny do letniego ogrodu, rośliny do jesiennego ogrodu, byliny i rabaty bylinowe, kwiaty cięte.