W okresie kwitnienia pędy pokrywają się mnóstwem małych, liliowych lub niebieskich, pachnących kwiatów,
które tworzą wysoką wiechę. Liście drobne i szare. Kwitnie od połowy lata do pierwszych przymrozków
Więcej ...
Nie potrafisz znaleźć informacji na interesujący cię temat - spróbuj ich poszukać w indeksie haseł. Indeks co prawda nie jest na razie całkiem kompletny ale będzie systematycznie uzupełniany.
Wysokość: Dorasta do 20 m. Ozdoba rośliny: Korona młodych cypryśników błotnych jest regularna, wąskostożkowa. Starsze egzempalrze mają koronę szerszą i zaokrągloną. Rośnie powoli i jest drzewem długowiecznym.
Igły cypryśnika błotnego są miękkie i jasnozielone. Jesienią zmieniają barwę na rdzawobrązową a na zimę opadają. Wiosną igły pojawiają się dość późno.
Pień tego drzewa jest prosty, u nasady szeroki, zwężający się ku górze. Kora czerwonobrunatna, łuszcząca się.
Szyszki jajowate, ciemnoszare o długości 2-4 cm. Okres kwitnienia: Marzec - kwiecień. Uprawa: Drzewo trudniejsze w uparawie ze wzgledu na dość specyficzne wymagania i pewną wrażliość na mrozy. Szczególnie wrażliwe na surowe zimy są młode okazy, które należy okrywać na zimę. Potrzebuje dużej wilgotności w powietrzu. Jest za to drzewem odpornym na choroby i szkodniki. Gleba: Potrzebuje wilgotnej a nawet bagnistej gleby - najlepiej sadzić je nad brzegami zbiorników wodnychi na podmokłych łąkach. Nie lubi gleby kwaśnej i torfowej. Stanowisko: Słoneczne i osłonięte od wiatru. Zastosowanie:Jako drzewko ozdobne, do obsadznia terenów podmokłych. Przy przy stawach lub oczkach wodnych - do obsadzania obszeru strefy błotnej. Można sadzić pojedyńczo lub w luźnych grupach. Ciekawostki: Cypryśniki błotne pochodzą z błotnistych obszarów Florydy.
Wytwarzają w odległości kilku metrów od pnia wybrzuszenia wznoszące się ponad poziom wody lub gleby. Są to korzenie powietrzne (pneumatofory), które mają za zadanie dostarczyć odpowiednią ilość tlenu do systemu korzeniowego.
Dorodny okaz cypryśnika błotnego rośnie w arboretum w Kórniku.
Najlepszą porą na sadzenie drzew owocowych, jak twierdzi większość fachowców, jest jesień. Zwolennicy tej pory sadzenia uważają, że drzewka posadzone jesienią zdążą przyjąć się przed nadejściem mrozów a z nadejściem wiosny już są na stałym miejscu i będą szybciej rosły i dobrze się rozwijały. Dobrym miesiącem na sadzenie jest październik, pod warunkiem że nie ma przymrozków. więcej na temat sadzenia drzew owocowych...
Co roku, jesienią przyroda funduje nam bajeczny, kolorowy spektakl. Zielone przez wiosnę i lato liście na drzewach i krzewach zaczynają mienić się ciepłymi kolorami. Gdy dni stają się krótsze a noce chłodniejsze, wiele roślin uruchamia mechanizm pozbycia się ulistnienia, które staje się zbędne. . Ustaje proces fotosyntezy, co powoduje zanik chlorofilu. Tym samym znika zielony barwnik w liściach a odsłaniają barwy dotąd przez niego maskowane: żółcie, czerwienie, rdza, purpura czy brąz.
więcej na temat barw jesieni ...
Tulipany są bez wątpienia najpopularniejszymi wiosennymi roślinami cebulowymi. Większość odmian uprawianych przez amatorów to mieszańce ogrodowe, dość odporne na niekrzystne warunki atmosferyczne i nie sprawiające zbyt wielu kłopotów. Cebulki umieszcza się na głębokości 10-15 cm. W pierwszym roku mogą rosnąć w przeciętnej glebie (bo mają zapas składników pokarmowych w cebulkach) ale w następnych latach o glebę trzeba zadbać. więcej na temat tulipanów...
