Wysokość: Z reguły, w naszych warunkach osiąga maksymalnie 20 -25 m ale najczęściej dorasta do 12 m wysokości i 4 m szerokości, na co potrzebuje około 20 lat. Istnieją też odmiany karłowe cedru himalajskiego, przeznaczone do nasadzeń w ogrodach.
Ozdoba rośliny: Zawsze zielone gałązki pokryte igłami o zabarwieniu, zależności od odmiany, niebieskozielonym, szarobniebieskim, zilonożóltym lub żółtym. Igły są miekkie, ułożone spiralnie na pędach, zebrane w pęczki. Długośc igieł do 4 cm . Pokrój drzewa stożkowaty o lekko zwisajacych pędach i wierzchołku. Szyszki jajowate o długości około 10 cm, początkowo pokryte są niebieskawym nalotem, z czasem zmieniają kolor naczerwonobrązowy.
Ciekawe odmiany:
Cedr himalajski Aurea - o złocistym wybarwieniu igieł. Bardziej wrażliwy na mrozy, potrzebuje zacisznego stanowiska. Wysokość od 3 do 5 m, rośnie wolno.
Cedr himalajski Feelin' Blue - odmiana wolno rosnąca, początkowo o płaskim a następnie kopulastym, zwisłym pokroju. Kolor igieł niebieskozielony. Osiąga wysokość 0,5 do 1 m i szerokośc od 1,5 do 2,5 m na co potrzebuje co najmniej 10 lat.
Cedr himalajski Golden Horizon - ma młode igły w kolorze żółtym. Odmiana ta dorasta do 2-5 m wysokości, ma pokrój rozłożysty, konary ułożone poziomo, zwykle szerszy niż wyższy. Wrażliwy na silne mrozy.
Cedr himalajski Karl Fuchs - o wysokości od 5 do 10 m, dość szybkim wzroście i pokroju szerokostożkowym. Igły koloru szaroniebieskiego. Bardziej odporny na mrozy niż forma wyjściowa.
Uprawa: Cedry himalajskie są niestety dość mało odporne na mrozy, szczególnie młodsze rośliny. W pierwszych latach uprawy wymagają okrywania na zimę. Starsze okazy są bardziej odporne na zimową aurę. Lepiej udają się w cieplejszych regionach Polski. Potrzebują też zacisznego miejsca, mają za to niewielkie wymagania glebowe.
Mogą być atakowane przez mszyce lub przez niektóre grzyby niszczące korzenie drzewek.
Gleba: Nie ma specjalnych wymagań glebowych - wystarczy przeciętna ziemia ogrodowa. Może rosnąć w glebie piaszczystej, piaszczysto-gliniastej, umiarkowanie wilgotne i z dobrym drenażem. Odczyn obojętny, może też rosnąć na glebach wapiennych lub lekko kwaśnych.
Stanowisko: Słoneczne, zaciszne ale u odmiany
Golden Horizon posadzonej w pełnym słońcu mogą brązowieć igły.
Zastosowanie: Cedry himalajskie sadzi się w parkach i ogrodach jako drzewo ozdobne. Nadają się do wszelkich kompozycji ogrodowych ale najlepiej wygląda posadzony pojedyńczo (jako soliter). Niektóre odmiany, przede wszystkim karłowe nadają się do uprawy w pojemnikach albo do posadzenia na skalniku. Nadają się do małych lub średniej wielkości ogrodów ze względu na dość powolny wzrost.
Cenione jest drewno cedrowe używane w budownictwie i meblarstwie.
Ciekawostki: Cedr himalajski pochodzi z Azji - rośnie w Himalajach od Afganistanu po Nepal, na terenach górzystych.
Jest to najbardziej rozpowszechniony gatunek cedru.
Cedry to drzewa z rodziny sosnowatych.
Tematy pokrewne: Drzewa trudniejsze w uprawie,
galeria drzew,
rośliny na zimę,
drzewa do małego ogrodu,
iglaki zawsze piękne.
Krzew o wzniesionym pokroju, gęsto rozgałęziony, dorastający do 3 m wysokości. Kwiaty pełne, duże, w pączkach
różowoliliowe, rozwinięte różowoperłowe z rozchylonymi gwieździście płatkami, zebrane w luźnych,
wyprostowanych wiechach. Kwitnie bardzo obficie w maju. Odmiana o szczególnie pięknie zabarwionych kwiatach.
Zwarty krzew o pokroju kulistym osiągający o wysokość 1-1,5 m. Jasnozielone, z wierzchu błyszczące,
trójklapowe liście są dosyć drobne, mają średnicę 5-7 cm. Krzewy zakwitają na przełomie maja i czerwca.
Kremowobiałe kwiaty dwojakiego rodzaju zebrane są w płaskie, talerzykowate podbaldachy. Kwiaty płodne
umiejscowione wewnątrz kwiatostanu są dużo mniejsze, ale to właśnie dzięki nim na krzewach zawiązują się
jasnoczerwone, szkliste owoce. Owoce zdobią krzew od sierpnia do później jesieni.
Zimozielony, ciernisty krzew o wiotkich pędach, do 2m przyrastający ok. 15 cm rocznie. Kwiaty białe,
liczne V-VI. Bardzo dekoracyjne złoto-żółte owoce wybarwiające się na początku września i utrzymujące się do
mrozów.
Malownicze, zimozielone drzewo, świetnie nadające się do niewielkich ogrodów. Jest prawdziwym obiektem pożądania wśród miłośników drzew iglastych. Przez wiele lat jodła koreańska rośnie bardzo wolno. Główną jego zaletą jest zawiązywanie przepięknych fioletowo-niebieskich szyszek już przy zaledwie metrowej wysokości. Jodła koreańska jest wytrzymała na mróz i dość odporna na niekorzystne warunki środowiska.
Zapylacz do żeńskich odmian kiwi z gatunku ostrolistnej (arguta). Wystarczy tylko 1 roślina na 5 roślin żeńskich! Male zapylacz to wieloletnie, wijące się, silne - osiągające do kilku metrów wysokości pnącze ozdobne, wytrzymuje nawet -30°C. Pędy owijające się, dlatego potrzebuje podpory. W maju/czerwcu pnącze zdobią malutkie dwu centymetrowe, białe, dekoracyjne kwiaty. Owoce: nie owocuje - jest zapylaczem odmian żeńskich.
Tulipany najlepiej rosną w miejscach słonecznych, w glebie niezbyt ciężkiej, starannie uprawionej. Cebule sadzi się w końcu września - do połowy pażdziernika, na głebokośc 15 cm, a małe cebulki odpowiednio płyciej. Tulipany sadzi się na rabatach, uprawia na kwiat cięty, a niskie gatunki i odmiany nadają się na obwódki i do ogródków skalnych.
Kolor - czarny. Okres kwitnienia - V.
Liliowce najlepiej sadzić w miejscach słonecznych lub lekko ocienionych, na glebach żyznych, lekko wilgotnych i głęboko uprawionych. Liliowce można uprawiać kilka lat na tym samym miejscu. najlepiej nadają się na rabaty bylinowe, do tworzenia grup ogrodowych, także w pobliżu oczek wodnych. Kolor: brązowo-żółty. Okres kwitnienia: VI-VII.
Piwonia jest jedną z najpiękniejszych bylin na kwiat cięty. Kwiaty ścinane w pąkach zachowują trwałość przez 5-6 dni. Piwonie sadzi się też na trawnikach, pojedynczo lub w grupach, zwykle po kilka roślin tej samej odmiany. Kolor: różowo-żółty. Piwonie dobrze rosną w miejscach słonecznych lub tylko lekko ocienionych. Gleba powinna być żyzna, próchniczna, gliniasta, lekko kwaśna. Na tym samym miejscu uprawia się rośliny przez wiele lat pod warunkiem starannego pielęgnowania. 
Wyjątkowe, wieloletnie pnącze o bardzo charakterystycznej, egzotycznej budowie. Należy do pnączy bardzo szybko
rosnących, o niezwykłych kwiatach, średnicy ok. 12cm. Pochodzi z północnej Azji. wymaga miejsc osłoniętych,
ciepłych, słonecznych. Najlepiej sadzić przy ścianach południowych lub zachodnich. Mocno nasłonecznione.
Regularnie i w miarę obficie rodzi średniej
wielkości, czasem duże owoce, purpurowe, błyszczące, kulistożkowe, żebrowane w części przykielichowej,
z różowym, słodkim, o malinowym posmaku miąższem. Dojrzałość zbiorczą owoce osiągają pod koniec września,
ale spożywczą dopiero z końcem października. 
Dianthus deltoides ma pokładające sie pędy, zakwita licznymi kwiatami i tworzy darnie żywozielonych drobnych
liści. Kwitnie od czerwca do sierpnia. Goździk lubi miejsca dobrze nasłonecznione. Sadzi sie go na skarpach,
w ogródkach skalnych. Często wprowadzany na wrzosowiska jako towarzyszący roślinom wrzosowatym.
