Wysokość: Duży krzew, w zależności od warunków osiąga od 2,5 do 4 m. Szerokośc krzewu od 1,5 do 2,5 m. Krzew szybko rośnie - optymalne wymiary może osiągnąć w ciągu od 2 do 5 lat.
Ozdoba rośliny: Pomarańczowo-żółte kwiaty zabrane w zaokrąglone kwiatostany tworzące luźne, wąskie ale duże wiechy. Oczko kwiatu pomarańczowe. Kwiaty tworzą się na wierzchołkach tegorocznych pędów. Kwiaty pachną przyciągając motyle.
Gałęzie budleji Weyera lekko się przewieszają. Liście lancetowate, oliwkowozielone. Od spodu pokryte biało-szarym filcem.
Pora kwitnienia: Od lipca do października.
Uprawa: Roślina wymagająca, trudna w uprawie przede wszystkim ze względu na małą mrozoodporność. Potrzebuje też odpowiedniego stanowiska i gleby. Przed zimą wskazane jest przykrycie przynajmniej nasady krzewu. Najlepiej zrobić kopczyk wykorzystując korę, trociny lub torf.
Przemarznięte krzewy przycinamy nisko nad ziemią - możliwe, że odrosną. Przycinanie krzewu wykonujemy wiosną - zabieg taki wpływa korzystnie na ilość i jakość kwiatów bowiem budleje kwitną na pędach tegorocznych. Wycinamy również przekwitłe kwiatostany.
Zasilanie nawozem wieloskładnikowym kilkakrotnie w sezonie.
Krzewy budleji Weyera mogą być atakowane przez szkodniki: mszyce, gąsienice, chrząszczeo nazwie oskrobek trędownikowiec (Cionus scrophulariae).
Nie są za to atakowane specjalnie przez choroby.
Rozmnażanie przez sadzonki zielne wiosną lub półzdrewniałe pobierane latem.
Gleba: Żyzna i dość wilgotna ale przepuszczalna, piaszczysto-gliniasta, alkaliczna.
Stanowisko: Słoneczne i zaciszne.
Zastosowanie: Do ogrodów, w kompozycjach z innymi roślinami lub jako pojedyńczy, wyeksponowany krzew. Nadaje się do ogrodów stylu wiejskim lub naturalistycznym. Ten dekoracyjny krzew końca lata dobrze prezentuje się na tle trawnika, lub w grupie obsadzony bylinami o ozdobnych liściach, gdyż dolna część krzewu ma mało liści. Ze względu na możliwość silnego, corocznego przycinania nadaje się do małych ogrodów.
Ciekawostki: Nazwa rośliny pochodzi od nazwiska majora armii brytyjskiej Williama Johna Batesa van de Weyera, który w 1914 roku wyhodował ją w swoim ogrodzie w Anglii, ze skrzyżowania Buddleja globosa z Buddleja davidii .

Tematy pokrewne: Krzewy trudniejsze w uprawie, Krzewy łatwe w uprawie, kalendarz kwitnienia krzewów, galeria krzewów, rośliny na lato, cięcie krzewów.