Roślina bagienna, łatwa w uprawie nie wymagająca specjalnej uwagi, ale trzeba jej zapewnić odpowiednie stanowisko. Jest dość odporna na niskie temperatury, nie atakują jej szkodniki i choroby. Pielęgnacja ogranicza się do usuwania zaschłych pędów wczesną wiosna lub póżna jesienią. Rozmnażanie przez podział rozrośnietych kęp wiosną lub jesienią.
Wystarczy mu nawet ubobie podłoże ale umiarkowanie wilgotna. Najlepiej aby latem przeszły okresowe przesuszenie.
Roślina nadaje się do obsadznia różnego rodzaju aranżacji wodnych, brzegu stawów, oczek, strumyków. W oczkach wodnych i strumykach spełnia rolę naturalnego filtra wody. Można go sadzić w pojemnikach umieszczonych w strefie płytkiej wody.
Roślina rodzima, najczęściej występuje na łąkach trzęślicowych, które latem obsychają wskutek obniżenia się poziomu wody - stąd zalecenie aby latem trochę przeschło podloże.
Więcej o aranżacjach wodnych w ogrodzie... Więcej o sitach rozpierzchłych...

Dekoracyjne, błyszczące liście, zimozielone, wydłużone, skórzaste. Często młode przyrosty są wybarwione, np. czerwonoróżowe, białe, żółtozielone lub czerwonobrunatne. Starsze liście maja kolor ciemnozielony. Kwiaty dzwonkowate, zebrane w efektowne duże, zwisłe grona. Kolor kwiatów najczęściej biały ale są też odmiany o kwiatach różowych lub czerwonych. Kształtem przypominaja kwiaty wrzosów. Pokrój rosliny zwarty, o gęstym ulistnieniu.
Krzew trudniejszy w uprawie, potrzebuje odpowiednich warunków. Należy do rodziny wrzosowatych, wymagania ma podobne do różaneczników i podobnie się je pielęgnuje jest to jednak roślina delikatniejsza (podobnie jak kalmia). Muszą rosnąć w glebie próchniczej, wilgotnej i kwaśnej jak wszystkie rośliny wrzosowate.
Najlepsze jest stanowisko lekko zacienione, osłoniete od wiatru. Może też rosnąć w miejscach słonecznych.
Więcej o pierisie japońskim ... Więcej o krzewach ogrodowych...

Jaskrawo purpurowe, filetowe, karminowe białę kwiaty, które wyrastają w drugim roku uprawy. Ozdobne są też pędy i liście - jajowate, pokryte srebrzystoszarym meszkiem. Łodygi rozgałęzione, roślina dobrze się krzewi, tworzy malownicze kępy o luźnym pokroju.
Roślina jest krótkowieczną byliną, w naszym kraju uprawia się ją jak rośline dwuletnią. W naszych warunkach klimatycznych może przemarzać, na szczęście dość łatwo sama się rozsiewa. Jest generalnie odporna na choroby, jeśli chodzi o szkodniki to problemem mogą być ślimaki. Rozmnażanie dość łatwe przez wysiew nasion.
Nie ma specjalnych wymagań co do gleby, choć najlepsza byłaby umiarkowanie żyzna i przepuszczalna, może być gleba ilasta lub piaszcvzysta. Odczyn nie ma znaczenia.
Nadaje się ogrodów naturalistycznych oraz do ogrodów w stylu wiejskim. Dobrze komponuje się z innymi roślinami.
Więcej o kwiatach łatwych w uprawie..., Więcej o firletce kwiecistej...

Złotożółte kwiaty, zebrane po 30-40 w gęste, płaskie baldachy o średnicy do 10 cm. Roślina obdarzona jest charakerystycznym zapachem. Pora kwitnienia - od połowy maja przez czerwiec. Po przekwitnęciu liście żółkną i zasychają. Czosnek południowy jest rośliną dość łatwą w uprawie pod warunkiem, że ma zapewnione ciepłe i osłoniete miejsce i odpowiednią glebę. Cebule sadzimy do gruntu we wrześniu lub październiku na głębokość około 6 cm. Jest w zasadzie mrozoodporny ale w bezśnieżne zimy może przemarznąć. Warto więc przykryć go na zimę warstwą śćiółki, np. liści lub słomy lub stroiszem. Może być atakowany przez choroby grzybowe, ze szkodników może zaatakować czosnki złociste larwy śmietki cebulanki. Gleba powinna być żyzna, próchnicza, przepuszczalna bogata w wapń.
Czosnek południowy nadaje się do ogródków skalnych, na rabaty i kwietniki z niskich roślin cebulowych lub niskich bylin, Nadaje się do pojemników i na kwiat cięty. Najlepiej wygląda posadzony w większej grupie. Do ogrodów naturalistycznych.
Więcej o roślinach cebulowych i bulwiastych... więcej o czosnku złocistym...

Kwitnie od końca maja przez czerwiec a czasem i na początku lipca. Ma okazałe grona różowych, ciemniej żyłkowanych kwiatów. Roślina rozsiewa intensywny cytrynowy zapach, szczególnie podczas goracej pogody, bowiem zawiera wiele łatwopalnych olejków eterycznych, stąd jej inna nazwa : krzew Mojżesza. Są też dyptamy o kwiatach białych. Pędy są wyprostowane, sztywne, u dołu zdrewniałe. Liście ciemnozielone, przypominają kształtem liście jesionu. Dyptamy rozrastają się tworząc kępy.
Roślina niezbyt wymagająca, odporna na choroby i szkodniki. Nie szkodzą jej mrozy, ale nie lubi za to przesadzania. Do prac przy dyptamie lepiej założyć rękawice, zwłaszcza w słoneczne dni - kontakt ze skórą może powodować poparzenie.
Nadaje się do ogrodów naturalistycznych lub do "dzikich zakątków " ogrodu oraz do ogrodów w stylu wiejskim.
W upalne dni, podczas suchej pogody, wydzielane olejki eteryczne mogą spowodować samozapłon rośliny - powstaje wtedy, krótkotrwały błękitny płomień. W naszych warunkach klimatycznych raczej nie zaobserwujemy tego zjawiska.
Więcej o krzewie Mojżesza ... Więcej o bylinach...

Wiechowate kwiatostany, wyrastające ponad rozetę liści. Gwiazdkowate kwiaty mogą mieć różne barwy. Wyjściwy gatunek ma kwiaty różowe ale odmiany mogą mieć kwiaty pomarańczow, żółte, białe, fioletowe lub czerwone. Często na brzegach płatków znajduja się białe paseczki lub drobne prążki. W korzystnych warunkach roślina bardzo obficie kwitnie od maja do czerwca.
Lewizja liścieniowa jest byliną dość żywotną ale potrzebuje odpowiedniej gleby i stanowiska. Odpowiada jej nasz umiarkowany klimat ale jest wrażliwa na stojącą wodę, zwłaszcza zimą. Nie lubi też nadmiernego podlewania. Duża wilgotność podłoża może spowodować gnicie, dlatego najlepiej sadzić ją na skalniaku lub murku. Dobrze jest wysypać wokół rośliny warstwę żwiru co zapobiegnie gniciu. Najlepsza jest ziemia przepuszczalna, próchnicza, dość zasobna. Odczyn gleby lekko kwaśny lub obojętny. jeżeli sadzimy ją w ogrodzie skalnym, to najlepszy będzie granirowy lub bazaltowy.
Więcej o skalniakach..., Więcej o lewizji liścieniowej...

Kwiatastan piramidalny, pierzasty, kwiaty drobne, ze srebrzystym odcieniem. Kolory kwiatów są czyste i żywe: łososiowe, różowe, żółte, amarantowe lub purpurowoczerwone lub kremowe. Kwiaty kształtem przypominają płomienie lub pióropusze.
Roślina trochę trudniejsza w uprawie potrzebuje ciepłego i zacisznego stanowiska. Ma też spore wymagania co do gleby i nasłonecznienia. W swoim naturalnym środowisku (tropikach) ma ciepło i wilgotno i takie warunki trzeba jej zapewnić. Nie toleruje chłodów i dlatego do ogrodu powinnno się wysadzać celozje dopiero po ostatnich przymrozkach - w końcu maja. Wrażliwa na suche powietrze. Stanowisko powinno być bardzo słoneczne.
Efektowne kwiaty celozji pierzastej grzebieniastej nadają się na niewielkie rabaty, obwódki kwietników, kwietniki dywanowe. Można też celozje sadzić do mis i pojemników na balkonach i tarasach.
Więcej o kwiatach do ogrodu..., więcej o celozji pierzastej...

Jadalną częścią rośliny są liście, w których gromadzi się dużo witamin, a zwłaszcza witaminy A. Zielone zewnętrzne liście zawierają jej więcej niż wewnętrzne żółte. Sałatę zbiera się wtedy, gdy liście dorosną do odpowiedniej wielkości. Zbior wczesnej sałaty przeprowadza się już w maju, średniowczesnych w czerwcu a późnych we wrześniu i październiku. Roślina łatwa w uprawie, ale wymaga odpowiedniej gleby i nawadniania. Sałatę można uprawiać z siewu wprost do gruntu lub rozsady. Aby zapewnić sobie zbiór sałaty w ciągu całego lata, trzeba odpowiednio dobrać terminy siewu i odmiany nadające się do uprawy wczesnej lub późnej. Nie jest wrażliwa na zimno - rośnie już w temperaturze 5 st.C. Sałatę można uprawiać jako przedplon przed (pomiodrami i fasolą) lub jako poplon ( po ziemniakach wczesnych, pomidorach i kapuście). Najdaje się też doskonale do obsadzania grzęd, na których uprawiane są inne rośliny. Można sałatę uprawiać w pojemnikach na balkonach. Więcej o sałacie ...
Więcej o terminach siewu roślin użytkowych... Więcej o ogrodzie użytkowym...

Ma formę pienną lub krzewu, który w naszych warunkach uprawy osiąga do 1,5-2 m. Ma ciemnofioletowe, niezbyt duże kwiaty z żółtym oczkiem. Płatki kwiatu zrośnięte, pofalowane, tworzą szeroko otwartą trąbkę. Zebrane w luźne grona. Roślina kwitnie bardzo obficie - stąd jej nazwa :szafirowa burza, ale do efektownego kwitnienia trzeba jej stworzyć odpowiednie warunki. Latem trzeba ją obficie podlewać ale gleba nie powinna być cały czas wilgotna - lepiej pozwolić aby trochę przeschła a dopiero potem obficie podlać. Do sierpnia co tydzień nawozić, nawozem do roślin kwitnących.
Ze względu na brak mrozoodporności powinna przezimować w pomieszczeniu, w temperaturze 4-10 st. C.
Szafirową burzę wykorzystuje się przede wszystkim jako oryginalną roślinę doniczkową na balkony i tarasy albo ustawia w ogrodzie na odpowiednio wyeksponowanym miejscu. Może być wykorzystywana w oranżeriach i ogrodach zimowych.
Więcej o egzotycznych roślinach na balkony i tarasy...,
Więcej o szafirowej burzy...

Dużą ozdobą są drobne, dzwonkowate, zebrane w pęczki różowo-fioletowe kwiaty. Wyrastają one bezpośrednio ze starszych gałęzi, konarów a nawet pnia głównego. Ukazują się wiosną, przed rozwinieńciem liści. Liście w kształcie serca, jesienią wybarwiają się na żółto.
Najczęściej spotyka się je w naszym kraju w ogrodach botanicznych i arboretach. Roślina dla pasjonatów ogrodnictwa i miłośników rzadkich roślin.
Owoce to suche, brązowo-fioletowe strąki, które dojrzewają na przełomie września i października. Pozostają na drzewie czasem aż do wiosny.
Najlepiej rośnie na glebach wapiennych, świeżych i lekkich. Stanowisko powinno być słoneczne i osłoniete od wiatru.
Według legendy, na tym drzewie powiesił się Judasz - stąd nazwa rośliny.
Więcej o drzewach ozdobnych... Więcej o judaszowcach...

Charakterystyczne w smaku, soczyste owoce jagodowe, czarne, zebrane w grona. Mogą być spożywane na surowo (coś dla koneserów specyficznych smaków ;) lub w postaci przetworów (smakuja znacznie lepiej). Owoce porzeczki czarnej zawierają ogromne bogactwo witamin (więcej niż inne porzeczki) przede wszystkim witamię C i PP.
Liście, pąki i owoce pokryte są gruczołkami wydzielajacymi charaterystyczną, dość nieprzyjemną woń. Owoce dojrzewają stopniowo w od końca czerwca przez lipiec.
Roślina ma niewielkie wymagania co do podłoża i stanowiska. Odporność na mróz duża (może rosnąć nawet na większych wysokościach). Niestety nie jest całkiem odporna na ataki chorób. Porzeczki mają niewielkie wymagania względem podłoża ale najlepiej rozwijają się na glebach lekkich, wilgotnych, żyznych. Porzeczka czarna potrzebuje wilgoci więcej niż inne porzeczki.
Krzewy sadzi się w odstępach 1-1,5 m. Jeżeli chcemy uzyskać gęsty żywopłot to odstęp powinien wynosić około 50 cm.
Więcej o owocach jagodowych..., Więcej o ogrodzie użytkowym...
Więcej o czarnej porzeczce...

Szydlica japońska zwana też kryptomerią to atrakcyjne drzewo lub krzew o czerwono-brązowej korze. Zawsze zielone, cieńkie igły gęsto pokrywają gałęzie. Barwa igieł jasnozielona, zielona lub niebieskawo-zielona. Nie opadają na zimę ale czasem brązowieją. Mają długość od 8 do 15 mm, są szydlaste, siepowato wygięte. Pokrój drzewa jest z początku piramidalny i luźny, z wiekiem się zagęszcza i zmienia kształt na kopulasty. Odmiany ogrodowe, karłowate mogą mieć kształ kuli lub nieregularnego krzewu.
Szydlica japońska to iglak dość trudny w uprawie. W naturlnych warunkach rośnie w klimacie wilgotnym i cieplejszym od naszego. Dlatego trzeba starannie dobrać jej miejsce w ogrodzie. Pewniejsza jest uprawa w cieplejszych regionach naszego kraju
Szczególnie nadaje się do ogrodów w stylu japońskim. Odmiany karłowate mogą być sadzone na skalniakach. Nadają się do małych lub średniej wielkości ogrodów ze względu na dość powolny wzrost. Stosowane w sztuce bonsai.
Więcej o szydlicy japońskiej... Więcej o iglakiach...

Aromatyczny krzew o wiecznie zielonych pędach. Starsze pędy są zdrweniałe, młodsze zielne. Liście rozmarynu są drobne, błyszczące, ciemnozielone. Wyglądem przypominają igły cisa. Kwiaty są drobne, niebieskofioletowe, jasnoniebieskie lub białe, zebrane w niewielkie groniaste kwiatostany na skróconych pędach. Odmiana Roseus ma kwiaty w kolorze różowym. Liście rozmarynu mocno pachną.
Roślina jest dość łatwa w uprawie pod warunkiem, że zdecydujemy się na uprawę doniczkową. Rozmaryn pochodzi z rejonu śródziemnomorskiego i ma dość duże wymagania cieplne. Najlepiej od września do maja trzymać go w pomieszczeniu (najlepsza temperatura 5-10 st.C) a od czerwca do sierpnia w ogrodzie - bez wysadzania rośliny do gruntu.
Więcej o ziołach w ogrodzie...
Więcej o rozmarynie...

Jagody borówki amerykańskiej są smaczne i zdrowe zarówno na surowo jak i w przetworach (dżemach, sokach czy deserach). Owoce dojrzewają w zależności od odmiany od połowy czerwca do października.
Borówka amerykańska zwana też wysoką pochodzi z Ameryki Północnej. Dawni mieszkańcy tego kontynentu wykorzystywali wszystkie części rośliny w celach medycznych.
Niebieskie barwniki znajdują się jedynie w otoczce okrywającej owoce (w przeciwiństwie do owoców borówki czarnej) i uwalniane są dopiero podczas gotowania. Owoce borówki amarykańskiej zawierają mikro i makroelementy takie jak wapń, fosfor i potas. Zawierają również enzymy obniżające poziom cholesterolu, przeciwutleniacze zapobiegajace chorobom, w tym nowotworowym, korzystnie wpływają również na wzrok.
Roślina dość łatwa w uprawie i wytrzymała ale ma specyficzne wymagania co do jakości gleby. Nie szkodzą jej silne mrozy, stosunkowo dobrze reaguje na przymrozki które mogą wystąpić w okresie kwitnienia. Ma niewielkie zapotrzebowanie na substancje odżywcze. Jako roślina poszycia leśnego nie toleruje duzych ilości nawozów, szczególnie takich, które zawierają azot. Nie wolno jej więc nawozić gnojówką i innymi odpadami oborowymi. Gleba silnie kwaśna (pH 4-5), próchnicza, uboga w substancje odżywcze, luźna, bez wody zastoinowej.